Competitie
Vrouwen, VR1, 05
Datum
30 augustus 2015 10:00
Accommodatie
Onbekend
Ook de dames hebben gisteren voor het eerst in een wedstrijd kunnen ervaren hoe de vlag erbij hangt. Stelt u zich voor: Het waait vrij hard als u de vlag wilt hijsen. U bent halverwege en de vlag blijft hangen omdat hij door de harde wind vast komt te zitten tussen de mast en vlaggenlijn. En wat u ook probeert, hij komt niet meer los. Dat is ongeveer het gevoel wat de dames gisteren gehad moeten hebben bij de 2-1 nederlaag in Huissen.
De voorbereiding was goed. Hier en daar waren er nog wat mensen op vakantie. Hier en daar wat kleine vervelende kwetsuren. Het algemene gevoel was goed. Er was goed getraind in de voorbereiding. Daar was iedereen het wel over eens. Klaar voor de wedstrijd.
In de eerste helft was het nog een beetje onwennig. Een aantal mensen op andere posities, maar het voetbal was goed en verzorgt. Het enige wat er nog mankeerde was een doelpunt. Tot wij na 20 minuten een vrije trap kregen. Daisy had nog niets te doen gehad. Anne achter de bal. Dan een geweldig schot met haar linker pootje. Iedereen staat klaar om te juichen…. lat! Wat een pech. 10 minuten later na een schitterend uitgevoerde aanval weet ook Roxan datzelfde stukje aluminium te raken. En dan…. Zoals zo vaak in het voetbal, als je zelf niet scoort. Juist, 5 minuten voor de rust scoort RKHVV de 1-0. Niks aan de hand, tijd genoeg. De manier van voetballen was namelijk hoopgevend en leidde voor de rust nog tot 2 goede kansen. Maar hij wilde er niet in. Rust.
Na de rust gingen de dames met goed voetbal verder waar zij in de eerste helft naar op zoek waren, een doelpunt. Maar ook nu wilde het niet lukken. Na een ongelukkige carambolage voor ons doel werd het zelfs 2-0. Ook op dat moment zaten de dames gewoon lekker in de wedstrijd. Maar het aluminium, de grensrechter en zelfs de scheidsrechter wilde een doelpunt voor Unitas blijven voorkomen. Dat lukte enige tijd, tot Nikki het net vond uit een wederom goed verzorgde aanval. 2-1. De mouwen omhoog voor de laatste 10 minuten, het kan nog! Het tempo ging omhoog, het werd wat gehaast en minder verzorgd maar de kansen bleven komen. Het net bleef echter stil in het doel hangen. Er werd niet meer gescoord. 2-1 verloren met een raar gevoel in de buik.
De vlag werd uiteindelijk gestreken. Aanstaande zondag gaan we hem vol in top proberen te krijgen wanneer de dames het thuis opnemen tegen Leones. Wat het algemene gevoel blijft toch positief. We hebben goed gevoetbald, we hebben gevochte en zelfs gecoacht. Er zijn dingen gebeurt waarop we verder kunnen bouwen.
Al zal het zondag stormen, die vlag komt in top!
Als je geregistreerd bent, is je naam vastgelegd en weet iedereen zeker dat jij het bericht ècht geplaatst hebt. Tevens kun je gebruik maken van de volgende onderdelen:
- Doorgeven van afwezigheid bij trainingen en wedstrijden.
- Het inzien van de opstelling van je team.
- Ontvang persoonlijke notificaties per mail of binnen de app.
Succesvol Uitgelogd!
Reageren
